|
تحقیق : بررسی انواع جرائم ارتکابی ، مسولیت کیفری وعوامل بازدارنده بزهکاری اطفال و نوجوانان
در قوانین جدید اطفال بزهکار، موضوع قوه تمیز خوب از بد و خیر از شر و اعمال مجازات های عقوبتی و پاداشی به کنار گذاشته شده ، چرا که با مجازات و تنبیه دیگر نمی توان از بزهکاری و تکرار جرم آنان پیشگیری به عمل آورد و چون هدف تعلیم و تربیت، اصلاح اطفال و نوجوانان بزهکار است لذا قانونگذار اکثر کشورها اولاً برای اطفال و نوجوانان بزهکار دادگاههای خاصی به نام « دادگاه اطفال بزهکار» پیش بینی نموده که صلاحیت رسیدگی به جرائم اطفال و نوجوانان زیر سن 18 سال را دارد.
ثانیاً هدف تصمیمات دادگاه، تعلیم و تربیت ، اصلاح ، درمان و بازسازی مجرمین خردسال است. ثالثاً محل نگهداری اطفال بزهکار نیز مکان جداگانه ای است که به نام « کانون اصلاح و تربیت» خوانده می شود.
روش های اتخاذی در این کانون جملگی جنبه اصلاح و تربیت را دارد. باید اذعان نمود که لزوم تشخیص شخصیت طفل به منظور اتخاذ روش های اصلاحی ، تربیتی و درمانی مهمترین انگیزه تشکیل دادگاه اطفال بزهکار به ریاست قاضی متخصص اطفال بوده و هست. قاضی اطفال که در تشکیل دادگاه اطفال و دادرسی آنان وظایف عمده ای بر عهده دارد، موظف است که با تشکیل پرونده شناسائی شخصیت با همکاری متخصصین منجمله مددکار اجتماعی، روان پزشک، روان شناس، جامعه شناس و پزشک به بررسی شناخت انگیزه ، غرایز و علل جرم ارتکابی پرداخته و سپس روش های اصلاحی ، تربیتی و یا درمانی را توصیه نماید.
برای دستیابی به این امر خطیر، قاضی اطفال می بایست به نوبه خود آشنا به علوم اجتماعی، علوم تربیتی و علم روان شناسی بوده و از موقعیت اجتماعی و اقتصادی زمان خود مطلع باشد. قاضی اطفال می بایستی با صبر، متانت، بردباری و شکیبائی نسبت به رفع مشکلات خانوادگی و اجتماعی طفل اقدام و اعتماد و اطمینان او را به عنوان یک شخص هادی، حامی ، دلسوز، خیر خواه و نیک اندیش به خود جلب نماید.
هر چند که در اکثر کشورهای جهان، قانون مربوط به تشکیل دادگاه اطفال بزهکار را تنها راه مبارزه با جرائم اطفال و نوجوانان تلقی می کنند، ولی این واقعیت را نباید از خاطر دور داشت که این قوانین کافی به مقصود نمی باشند. چرا که اگر وضع اطفال و نوجوانان مورد امعان نظر قرار گیرد، ملاحظه می شود که اگر طفلی مورد اجحاف بزرگسالان مخصوصاً اولیاء خود قرار گیرد، هیچگونه مقررات خاص کیفری غیر از مقررات قانون مجازات برای حمایت از حقوق اطفال وجود ندارد .
یکی از پدیده های شومی که متاسفانه در اکثر کشورهای جهان وجود دارد، موضوع ایذاء و آزار کودکان می باشد که اصطلاحاً آن را کودک آزادی می نامند. کودک آزادی یا بد رفتاری با کودکان از دیدگاه روان شناسی رفتاری است که به نوعی موجب آزار جسمی، ذهنی، عاطفی و روانی کودک می گردد و به رشد و سلامت او آسیب می رساند . نمونه های فراوانی در خصوص ایذاء و آزار به کودکان وجود دارد که از آن جمله می توان به ایراد ضرب و جر، معتاد کردن فرزندان به مواد افیونی، فرو کردن سوزن در بدن طفل توسط نامادری، تجاوز جنسی، غذا ندادن و گرسنه نگهداشتن کودک ، استثمار کودکان جهت به کار گماردن به کارهای سخت و زیان آور، محرومیت های آموزشی – پرورشی و بهداشی و درماین، داغ کردن و سوزاندن ، زندانی نمودن کودک در اطاق فاقد نور و هوا، وادار کردن کودکان به خود فروشی و اجازه دادن به اجاره کردن کودک اشاره نمود.
مساله کودک آزادی امروزه در غالب کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته به نحوی که در کنار دادگاههای اطفال سازمان مجهزی جهت کمک و مساعدت نسبت به کودکانی که مورد تعدی و ظلم و جور اولیای، سرپرستان و مربیان خود قرار می گیرند، وجود دارد.
در کشور ما آمار چندان دقیقی از این پدیده وجود ندارد و علت عمده آن عبارتند از این که :
الف- عدم امکان آمارگیری از کودکانی که خود قربانی حادثه شده ولی به علت ترس از والدین یا ترس از بازجوئی توسط مقامات قضائی و امکان دستگیری والدین و ضعف در قدرت گفتار و عدم اطلاع از قانون ، حاضر به همکاری و اظهار واقعیت نیستند.
ب- نقش مرتکبین چنین اعمالی است که برای فرار از مجازات و یا لعن و نفرین دیگران نه تنها موضوع را با آمارگران و مقامات قضائی در میان نمی گذارند بلکه هنگام کشف اتفاقی این پدیده ها، سعی در مخفی نگهداشتن علت آن و یا گمراه ساختن، صحنه سازی و تراشیدن دلایل ظاهر پسند برای آن می نمایند و تلاش می کنند خود را بی تقصیر و بی گناه جلوه داده و علت آن را بر گردن کودک اندازند.
اولین سوالی که متبادر به ذهن می گردد این است که طفل بزهکار کیست و چه نوع اعمالی بزه نوجوانی محسوب می شود؟
وقتی چنین سوالی از بزرگسال جامعه می شود بلافاصله چنان حالت خشم و غیظ نفرت آوری به خود گرفته و با چنان رفتاری درصدد پاسخگوئی بر می آیند که گویا اطفال و نوجوانان در جامعه امروزه، هدفی جز ایذاء و اذیت دیگر مردم را ندارند. در پیش گرفتن چنین رفتاری، اصولاً مردم را از شناختن واقعی اطفال و نوجوانان باز داشته و هیچ وقت درصدد بر نیم آیند تا از خود بپرسند که نوجوان بزهکار کیست؟ کجا زندگی می کند؟ جرم و خطای او چیست؟ عکس العمل اجتماع علیه وی چگونه باید باشد؟ و چه آینده ای در پیش روی دارد؟
در بسیاری از کشورها، اعمال مشخصی که ارتکاب جرایم توسط بزرگسالان موجد بروز بزه می شود، هر اه توسط کودکان صورت گیرد، به منزله بزه تلقی نمی شود به عبارت دیگر، این تعارض با قوانین احوال شخصیه کودکان و نه از ماهیت خود عمل ارتکابی ناشی می شود . این تخلفات شخصیه معمولا مربوط به شرایطی است که کودک از خانه گریخته باشد یا خارج از کنترل تلقی شده و یا گرفتار فقر باشد.....
 درباره :
طلاق ، انسان شناختی ، عوامل نابسامانی خانواده , بررسي پديده خشونت خانوادگي و قتل , سیاست جنایی ایران در مورد توزیع کنندگان مواد مخدر ,
|
تاريخ : سه شنبه 16 اردیبهشت 1404
پایان نامه و پروژه های رشته برق
آمار مطالب
لطفا صبر کنید ...