
تحقيق : بهسازي لرزهاي پلهاي موجود
مقدمه:
واقعيت دنياي كنوني حاكي از اين است كه كشورهاي مختلف جهان در سطوح متفاوتي از توسعه اقتصادي قرار دارند. اين مساله، كشورها را به دو گروه توسعه يافته و در حال توسعه يا كمتر توسعه يافته تقسيم مي نمايد. در بين علتهاي بيشماري كه ميتوان به عنوان عوامل عقب ماندگي گروه دوم ذكر كرد، تخصيص نامناسب منابع اقتصادي اندكي است كه در اختيار آنها قرار دارد. تا جايي كه بعضي از اقتصاددانان توسعه عامل اخير را علت اصلي عقب ماندگي و از ويژگيهاي كشورهاي در حال توسعه ميدانند. بنابر اين شايد بتوان گفت كه به كارگيري صحيح و درست منابع كمياب در دسترس راه توسعه و رسيدن به آن را براي آنها هموارتر مي نمايد. در میان تعاریف مختلف علم اقتصاد مهمترین تعریف آن اختصاص منابع كمياب و محدود به نيازهاي نامحدود تعريف میباشد. در اين تعريف چند نكته اساسي نهفته است:
• اولاً: منابع محدودند.
• ثانياً: خواسته ها و نيازها نامحدود ميباشند.
• ثالثاً: روش يا روشهايي را ميتوان و يا بايد ايجاد كرد (تكنولوژي توليد) كه بتوان حداكثر استفاده (حداكثر توليد) را از آنها به دست آورد.
به كارگيري روشهاي فوق نيازمند ايجاد زمينههاي لازم جهت استفاده از آنها در توليد كالا و خدمات ميباشد. اين زمينهها به وسيله سرمايهگذاري در بخشهاي مختلف و از طريق اجراي طرحها در چارچوب برنامهريزيهاي اقتصادي امكان پذير ميباشد. برنامهريزيهاي اقتصادي و تعيين اهداف طرحهاي سرمايهگذاري ميتواند استفاده صحيحتري از منابع موجود را فراهم آورد. نكته مهم در اینجا قابليت اجراي طرح سرمايهگذاري است. در صورت وجود چنين قابليتي، سودآوري، هزينه فرصت و استفاده بهينه از منابع با توجه به طرحهاي جايگزين هميشه مد نظر ميباشند. شايد مواردي يافت شوند كه در مراحل اوليه سرمايهگذاري در كشورهايي كه زمينه سرمايهگذاري در آنها بسيار زياد و سرمايهگذاري كمتر شده است نياز به بررسي دقيق و همه جانبهاي كه در بالا ذكر شد وجود نداشته باشد. به طور مثال سرمايهگذاري در مناطق محروم از این جملهاند. در اين مناطق نفس سرمايهگذاري به لحاظ مسايل اجتماعي بيشتر مد نظر مسوولان میباشد تا سود آوري اقتصادي آنها كه به عنوان شاخص در نظر گرفته شده است. البته در چنين مواردي باز هم معيار كارايي منابع مطرح بوده و احتمال اختصاص به فعاليت رقيب وجود دارد. مثلاً ميتوان به صورت كيفي اثرات اجتماعي ناشي از اجراي يك طرح را منطقه محروم نام برد. در مراحل پيشرفتهتر توسعه يافتگي و كاهش زمينههاي سرمايهگذاري علاوه بر محدوديت بيشتر منابع اجراي يك طرح بدون بررسيهاي همه جانبه و كامل، امكان اتلاف منابع را بوجود خواهد آورد. و در اينگونه موارد نيازمند « ارزيابي » هستيم. شايد اگر به اين نكته خاص توجه مي شد، طرحهاي نيمه تمامي كه به حال خود رها شدهاند وجود نداشت.
استفاده از منابع كميابي چون نيروي كار متخصص، سرمايه، ارز، مديريت، منابع طبيعي در راستاي اجراي يك طرح باعث محروم ماندن ديگر طرحها از چنين منابعي ميگردد. در اينجاست كه مطالعات و ارزيابي طرحها ميتواند نشان دهد كه استفاده از اين منابع در كدام طرح توليد بيشتر و نهايتاً رفاه بيشتري به ارمغان ميآورد و به دنبال آن نحوه استفاده بهينه ميتواند ما را در راه اجراي طرحهاي بيشتري كمك نمايد. تجزيه و تحليل طرحهاي گوناگون سرمايهگذاري مراحل مختلفي را در بر ميگيرد كه اين مراحل عبارتند از:
مرحله اول: مطالعات فني و مهندسي و امكان سنجي كه اين قسمت از حيطه ارزيابي اقتصادي طرح خارج و مربوط به مسايل فني است.
مرحله دوم: مطالعات اقتصادي است كه شامل:
1. بررسي بازارها (از نظر عوامل توليد وكالاها وخدمات).
2. تعيين اثرهاي اقتصادي طرح بر جامعه، و مطالعه سودآوري طرحها، كه با استفاده از تكنيكهاي ارزيابي انجام مي پذيرد.
ذكر اين نكته ضروري است كه به هر حال چون فعاليتهاي اقتصادي در فضايي انجام ميگيرد كه نا اطميناني در آن وجود دارد بررسيها و نتايج نميتواند از قطعيت كاملي برخوردار باشد. ولي نميتوان آن را حدس و گمان نيز دانست چرا كه به هر حال بعضي از متغيرهاي استفاده شده در تحليل هزينه- فايده مانند هزينههاي اوليه از قطعيت كاملي بر خوردارند و همانطور كه بعداً نيز خواهيم ديد بدليل اينكه ارزيابي براي آينده انجام مي پذيرد. زمان هاي دورتر حساسيت كمتري در تحليل نسبت به زمان هاي نزديك دارند و اين باعث درجه اطمينان بيشتري خواهد شد
درباره :
زلزله , عملکرد وروش هاي بهسازي پلهاي طاقي سنگي , بهسازي لرزهاي پلهاي موجود ,
|